osób fizycznych
Encyklopedia PWN
włoski fizyk, astronom i filozof.
Instytut Francji, Institut de France ,
najwyższa francuska instytucja naukowa i kulturalna,
intelekt
filoz. należąca do osób duchowa władza poznawcza, zdolna do ujmowania bytu w sposób pozaempiryczny, nienaoczny;
[łac. intellectus ‘pojmowanie’, ‘rozumienie’],
w Polsce forma organizacyjna samorządu zawodowego rzemiosła (zawodowo wykonywanej działalności gospodarczej przez osobę fizyczną lub spółkę cywilną tych osób, na własny rachunek, we własnym imieniu).
ekon. zasób wiedzy, umiejętności, zdrowia i energii witalnej zawarty w każdym człowieku i w społeczeństwie jako całości, określający zdolności do pracy, do adaptacji do zmian w otoczeniu oraz możliwości kreacji nowych rozwiązań.
pedag. ogół czynności i procesów umożliwiających ludziom poznanie przyrody, społeczeństwa i kultury, a zarazem uczestnictwo w ich przekształcaniu, jak również możliwie wszechstronny rozwój sprawności fizycznych i umysłowych, zainteresowań i zdolności, także wyrobienie odpowiednich postaw i przekonań.